Numero 105 – septembro 2014

Anasino-strangulino

Apud rivera arbusto

Anas’ stranga havis neston.

Ne tenis sin je rivero –

Piedajn faris promenojn.

Bele ĝi fromaĝon petis;

Ĉe frizist’ volis aĉeti.

Vizitis ĝi apotekon

Por fari lakto-aĉeton.

Al lavistino ĝi iris –

Poŝtmarkojn de ŝi deziris.

Anasojn tuŝis ĉagreno:

Piedfrapu ĝin ansero!

Malmole ĝi ovumadis,

Hupon kun kokard’ portadis,

Spite al anasoj ĉiuj

Sin kombis per dent-skrapilo.

Ĝi prenis papav-paketon

Por skribi per papaveto.

Ĝi kiel makaronion

Manĝis pasamenton ian.

Kiam ĝi glutis du zlotojn,

Diris: – La mon’ redonota.

Klopodis anasoj: – Kion

Atingos la strangulino?

Finfine aĉetant’ venis –

Por la tagmanĝo ĝin prenis.

Ĝi estis ĝuste rostita,

De kuirist’ preparita.

La kuirist’ konsterniĝis –

La anas’ lepor’ fariĝis,

La tuta en betoj estis.

Ĝis fin’ ĝi strangulin’ restis.

Esperantigis Zofia Kamieniecka