Numero 100 – junio 2013

Pri la deca vesto en kirko

De nememorebla tempo mi ĉiam aŭdis, ke al kirko oni vestu sin solene. Ofte la unikan, decan veston aŭ ŝuojn oni tenis speciale „al kirko”. La renkonto kun la Sinjoro, ĉu ĝi okazas dum Sankta Meso aŭ ekster ĝi, eĉ se temus nur pri la vizitado de kirko, postulas konvenan veston. Tio ne estas vero, ke nun homoj estas pli malriĉaj kaj tial ne havas dimanĉan veston. Antaŭe ili estis certe pli povraj, tamen la dimanĉa vesto ne povis manki.

Tiurilate ni ne estas izolitaj. Ĉiu religio prizorgas tion, ke ĝiaj konfesantoj kaj ĉiuj aliaj, kiuj volas almenaŭ por momento ektroviĝi en Sankta loko, estu konvene vesti-taj. Surbaze de tio en la moskeon neniu eniros en la ŝuoj, kaj en la hebrean sinagogon – sen la kapokovrilo. […]

Al la kirko ne decas vesti sin kiel je la diskoteko aŭ plaĝo. La vesto aliloke almenaŭ konforma, povas montriĝi tute maldeca en la kirko. Via vesto memorigu la vizitveston kaj samtempe ne temas pri tio, ke ĝi estu multekosta aŭ el-serĉita. Multe da praveco entenas la proverbo: „Vesto ho-mon prezentas”. Ĉar ĝi esprimas lian estetikan senton, lian kulturon kaj lian dignon. […]

La kirkoj, eĉ kiam ilin vi „nur” vizitas, ĉiam estas la domoj de Dio! Dum la ferioj estos multaj okazoj por kon-troli sian religian kulturon.

(Fragmentoj de la paŝtista letero de episkopo Jan Szlaga)

________________________________________________________________

Oni eniras en kirkon por ami Dion!

Oni eliras el kirko por ami la homon!