Numero 118 – aŭtuno 2017
Preĝo de kamelo
Ho, Sinjoro, permesu diri, ke memfido estas pozitiva,
ekzemple en batalo kontraŭ la soifo,
kontraŭ iluzio de fatamorgano, kontraŭ sabla blovado.
Mi konfesu al Vi sincere, ke por konkeri la severon de la dezerto ne sufiĉas miaj du ĝiboj aŭ la lipo arogante dekliva. Facilas kritiki, kompreneble, miajn kvar plat-futojn,
el kiuj leviĝas la strukturo de mia tuta korpo.
Sed kiel marŝadi sur altaj hufoj
tra la senlima, sabla dezerto ne perdante dignon?
La hurlado de hienoj kaj ŝakaloj tedas mian koron,
sed mi en la varmega silento kaj
en la malvarmo de la steloj esprimas al Vi, Sinjoro,
miajn dankojn pro tiu lando, en kiu mi laŭsorte funkcias.
Mi reĝe, fiere plu iras de oazo al oazo kaj mi ne perdas esperon, ke mi iam trovos la karavanon de la Tri Reĝoj kaj la Pordegon de Via Paradizo. Amen.
Esperantigis Romuald Skaliński
