Numero 122 – aŭtuno 2018

Memorindaj vortoj

„Antaŭ ol mi foriros de ĉi tie, mi petas vin, por ke vi la tutan spiritan heredaĵon, kiu nomiĝas ‘Pollando’, ankoraŭfoje akceptu kun la kredo, espero kaj amo – tia, kiun plantas en ni Kristo en la sankta bapto;

– ke vi neniam ekdubu kaj laciĝu, kaj senvolontiĝu,

– ke vi mem ne subtranĉu tiujn radikojn, el kiuj ni el-kreskis.

Mi petas vin:

– ke vi havu la fidon eĉ spite ĉiun vian malforton, ke vi serĉu ĉiam la spiritan forton ĉe Tiu, ĉe kiu tiom da generacioj de niaj patroj kaj patrinoj ĝin trovadis,

– ke vi neniam de Li deturniĝu,

– ke vi neniam perdu tiun spiritan liberecon, al kiu Li ‘liberigas’ la homon,

– ke vi neniam malestimu tiun Amon, kiu estas ‘la plej granda’, kiu esprimiĝis per la Kruco, kaj sen kiu la homa vivo havas nek radikon, nek sencon.”

Johano Paŭlo la Dua

(fragmento de Homilio, Krakovo, 9 jun 1979)