Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

1 listopada obchodzimy dzień wyjątkowy, w którym wspominamy wszystkich tych, którzy poprzedzili nas w drodze do Domu Ojca, a których określamy jako Świętych. Prosimy ich o wstawiennictwo przed Bogiem w naszych ludzkich sprawach, problemach i przeciwnościach. Szukając wzoru do naśladowania wpatrujemy się w Ich życie. Święci pragną nas nauczyć tego, co jest najważniejsze, a mianowicie realizacji naszego podstawowego powołania jakim jest Świętość. Podstawowym warunkiem Świętości jest Komunia z Panem Bogiem. Nie można być Świętym obok Boga lub bez Boga. Świętość jest w Bogu. Bez Niego można być co najwyżej ludzkim, a Świętość to zdecydowanie coś większego. Pan wzywa nas do Świętości mówiąc: „Świętymi bądźcie bo ja jestem Święty”.

 Zabiegajmy więc o tę bliskość z naszym Stwórcą i Zbawicielem, wiedząc, że Bogu pierwszemu na niej zależy.

Po Uroczystości Wszystkich Świętych przeżywamy Dzień Zaduszny. To dzień zadumy nad życiem naszych bliskich zmarłych. W tym dniu, żarliwiej niż zazwyczaj, modlimy się za nich, rozpamiętując zasługi i wydarzenia z ich życia. Wymownym gestem, który towarzyszy naszym wizytom na cmentarzu, jest zapalenie świecy. To tradycyjny sposób wyrażający pamięć.

2 listopada grupa ministrantów z naszej parafii, wraz z o. Cyprianem, udała się na cmentarz, by zapalić znicze przy kaplicy, w której spoczywają zmarli zakonnicy pracujący w naszym klasztorze przemyskim. Po odmówieniu modlitwy udaliśmy się na groby członków rodzin ministrantów.

Dzień Zaduszny jest dniem wyjątkowym, który zmusza do refleksji na temat przemijania. Niech ten dzień uwrażliwi nas również na wartość komunii z tymi, którzy poprzedzili nas w drodze do Domu Ojca. Pamiętajmy o nich w naszych modlitwach i ofiarujmy za nich odpust zupełny, który możemy uzyskać w dniach od 1 do 8 listopada. Jest on najpiękniejszym darem, jaki możemy ofiarować Duszom czekającym na nasze modlitewne wsparcie.