40-lecie erygowania parafii

Czterdzieści lat z prawie czterystu – uroczystości w parafii pw. św. Antoniego w Przemyślu.

Franciszkański kościółek św. Antoniego to miejsce lubiane i uczęszczane. Bliskość obu dworców, centrum miasta, przecinające się obok arterie samochodowe i swoistego rodzaju atmosfera modlitwy powodują, że wiernych nie brak o każdej porze roku. Każdy chętny mógł znaleźć dodatkowy powód do odwiedzenia kościoła i klasztoru w dn. 18–19 listopada. Były nim obchody 40-lecia erygowania parafii, powołanej do życia z dn. 1 XI 1977 r., na mocy decyzji ówczesnego ordynariusza ks. bpa I. Tokarczuka.

Jubileusz może skromny, ale wziąwszy pod uwagę, że w niedalekiej przyszłości zbliża się 400-lecie sprowadzenie franciszkanów-reformatów do Przemyśla, to nabiera on innego wymiaru. Jak słusznie zauważył Minister Prowincjonalny Matki Bożej Anielskiej o. Jacek Koman, parafia to jeden z wielu śladów obecności franciszkańskiej w naszym mieście i odpowiedź zakonu na zmieniające się realia i wymogi czasów.

Parafia pw. św. Antoniego swoje święto zorganizowała we współpracy z Muzeum Archidiecezjalnym im. św. Józefa Sebastiana Pelczara w Przemyślu oraz Towarzystwem Przyjaciół Nauk w Przemyślu, stąd program obejmujący różne elementy. Chociaż nie śpiewano „40 lat minęło”, jak słynnemu czterdziestolatkowi z filmu, to rocznica ta była punktem odniesienia w wielu przemowach – nie tylko wobec przeszłości, ale i przyszłości parafii, zwłaszcza że wśród gości byli poprzednicy obecnego ojca proboszcza, pracujący w różnych klasztorach w kraju – o. Stanisław Płachta, o. Robert Prokopiuk, o. Damian Bieńkowski i o. Jacek Biegajło. Obchody były zatem okazją do spotkania z nimi i wspólnego wspominania przeszłości bliższej i dalszej.

Pierwszego dnia uroczystości rozpoczęto od wernisażu wystawy „Skarby klasztoru oo. Franciszkanów-Reformatów OFM w Przemyślu” w Muzeum Archidiecezjalnym. Wystawa obejmuje wybór starych ksiąg (od XVI do XIX w.), szaty liturgiczne, obrazy, księgi stowarzyszeń i grup parafialnych i inne obiekty związane z życiem religijnym klasztoru i parafii. Wystawę otworzył gospodarz obiektu – ks. dyrektor Marek Wojnarowski. Po nim historię klasztoru przypomniał o. gwardian Cyprian Mazurek, zaś o współczesnej parafii mówił o. proboszcz Tadeusz Pawłowicz. Następnie piszący te słowa przybliżył zwiedzającym dzieje kilku wybranych eksponatów.

Popołudniu w refektarzu klasztornym odbyła się sesja popularno-naukowa pt. „Deus meus et omnia – z dziejów klasztoru i parafii oo. Franciszkanów-Reformatów OFM w Przemyślu”. Rozpoczął ją dr Lucjan Fac, szeroko omawiając kontekst niezwykłej wyprawy przemyślan przeciwko Tatarom pod dowództwem gwardiana reformatów o. Krystyna Szykowskiego w 1672 r. Dr hab. Tomasz Pudłocki przedstawił zebranym rys działalności parafii w latach 1977–2017, a mgr Teresa Lachowicz – charyzmat, dzieje i przykłady podejmowanych inicjatyw miejscowej wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Mówcy poprzedzający sesję, tj. o. prowincjał J. Koman, ks. dyrektor M. Wojnarowski oraz prezes TPN mgr inż. W. Wiglusz podkreślali rolę i znacznie dobrej współpracy przy organizacji jubileuszu oraz fenomen duchowości franciszkańskiej, która od tylu lat wpływa na religijność przemyślan.

Wieczorna msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem o. Prowincjała (wraz z byłymi rządcami klasztoru i parafii oraz kapłanami-gości z dekanatu) była okazją do zadumy nad jakością życia parafialnego. Ojciec Koman w krótkich a jakże trafnych słowach ujął znaczenie modlitwy, zwłaszcza w chwilach beznadziejnych i potrzebę wzajemnego wsparcia w życiu codziennym. Celebracje zakończono dnia następnego uroczystą sumą, którą sprawował JE Ks. Abp Adam Szal, Metropolita Przemyski w otoczeniu o. Prowincjała, o. proboszcza T. Pawłowicza, Ekonoma Archidiecezji ks. Edwarda Sobolaka i dziekana dekanatu przemyskiego ks. prałata Mieczysława Rusina. Ksiądz Arcybiskup jako rządca diecezji w dłuższej homilii zwrócił uwagę na zadania, jakie stoją przed parafiami dzisiaj, jako podstawowymi komórkami Kościoła.

W uroczystościach poza zaproszonymi gości uczestniczyły grupy parafialne i liczni wierni, w tym członkowie Akcji Katolickiej z prezesem p. Jerzym Golcem, oraz siostry i bracia zgromadzeni w FZŚ na czele z przełożoną s. Agnieszką Czyżowską. Podczas obu Eucharystii śpiewał chór parafialny pod batutą o. gwardiana Cypriana Mazurka.

Chociaż główne obchody trwały tylko dwa dni, to wszyscy chętni jeszcze przez miesiąc mogą zwiedzać wystawę skarbów klasztornych w Muzeum Archidiecezjalnym. Cały czas do nabycia w zakrystii jest też specjalny kalendarz parafialny wydany z okazji jubileuszu z pięknymi zdjęciami p. Piotra Michalskiego a w graficznym opracowaniu p. Jakuba Radyka. Jestem przekonany, że będzie dla każdego zbieracza premislianów nie lada gratka.

Wśród licznych imprez jubileuszowych ten opisywany wydaje się skromny. Wynika on jednak z charakteru miejsca, którego specyfikę oddają słowa Ojca Świętego Franciszka, przypomniane w homilii przez Ojca Prowincjała – kościół ma być miejscem otwartym i przyjaznym dla każdego, kto szuka Boga, a jakość życia buduje się w codziennych relacjach z innymi, a nie w ceremoniale czy blichtrze, przy zamkniętych drzwiach i wykluczeniu. A czy nie tak scharakteryzować można genius loci miejscowej świątyni św. Antoniego? Każdy kto nawiedza to miejsca, nawet od święta, chyba łatwo znajdzie odpowiedź.